مى سزد گر ساقى امشب باده در ساغر بريزد(ولادت امام موسي كاظم(ع) )
بیا که رقص کنان جام را به شانه کشم
به بزم گرم تو، چون شعله یی، زبانه کشم
به ککل تو نهم چهره و بگریم زار
به تار عشق، ز الماس سفته دانم کشم
شوم چو پرتو مهتاب و تابم از روزن
که تن به بستر گرمت بدین بهانه کشم
شوم درخت برومند وسرکشم از بام
که دست شوق تو را سوی بام خانه کشم
شوم چو برق جهان سوز خشمگین، که مگر
به کوه درد و غمت، سخت، تازیانه کشم
هزار چک دلم شد ز تاب این حسرت
که پنجه در سر زلفت بسان شانه کشم
به چشم، سرمه کشم تا دلت بلرزد سخت
هنر بود که خدنگی براین نشانه کشم
شبی به کلبه ی سیمین، اگر به روز آری
دمار از غم ناسازی زمانه کشم
سيمين بهبهاني
دوبیتی های پینه بسته 
اي واي مادرم... 
اگر مرگ نبود 
روزی خواهم آمد 
بهار زندانی 
توهين به رسول مهرباني 
شعر زندگی 
شما که سواد داری 
لولاک چشمانت 
چشم كلنگي! 
شروع به کار مجدد
شعروگرافي گیسوی پریشان تو ...
شعروگرافي پاييز
زندگی نامه سهراب سپهری
شعر محبت آمیز از وحشی بافقی
ابله