مى سزد گر ساقى امشب باده در ساغر بريزد(ولادت امام موسي كاظم(ع) )
شاعر پرید از قفس تن ، پرنده شد
شاعر سرود ، مطمئناً او نمُرده بود
او زنده بود ، مطمئناً او نمُرده بود
شال و کلاه کرد و به سوی خودش دوید
مانند رود ، مطمئناً او نمُرده بود
در بین راه ، قلب مریضش دوباره ... آه !
دردی حسود ، مطمئناً او نمُرده بود
بی اعتنا ، به شعر جدیدش ادامه داد
او می سرود ... ، مطمئناً او نمُرده بود
تکلیف روشن دل او ؟ عاشقی ، همین
آیینه بود ، مطمئناً او نمُرده بود
شاعر نَفس زنان ز بلندای یک غزل ؛
آمد فرود ، مطمئناً او نمُرده بود
بعد از غزل ، نشست و به یک لاله خیره شد
رنگش کبود ... ! مطمئناً او نمُرده بود
بعد از غزل ، دوباره نزول شُکوه درد
بود و نبود ! مطمئناً او نمُرده بود
شاعر پرید از قفس تن ، پرنده شد
یک صبح زود ، مطمئناً او نمُرده بود
فردا ، به چشم عادت ما زندگان خاک
شاعر نبود ... ، مطمئناً او نه ... مُرده بود !
رضا اسماعیلی
دوبیتی های پینه بسته 
اي واي مادرم... 
اگر مرگ نبود 
روزی خواهم آمد 
بهار زندانی 
توهين به رسول مهرباني 
شعر زندگی 
شما که سواد داری 
لولاک چشمانت 
چشم كلنگي! 
شروع به کار مجدد
شعروگرافي گیسوی پریشان تو ...
شعروگرافي پاييز
زندگی نامه سهراب سپهری
شعر محبت آمیز از وحشی بافقی
یادگار
شعر طنزی از مداح اهل بیت،حاج سعید حدادیان