مى سزد گر ساقى امشب باده در ساغر بريزد(ولادت امام موسي كاظم(ع) )
چرا ننالد ز تيره بختي دلي كه حال دعا ندارد
چرا نگريد ز بينوايي كسي كه دل با خدا ندارد
ز خواب مستي دو ديده وا كن به خلوت شب خدا خدا كن
خداي خود را شبي صدا كن كه درد غفلت دوا ندارد
به هر كلامي كه شور او نيست به هر سرايي كه نور او نيست
كلام بي او اثر نبخشد سراي بي او صفا نارد
ز آزمندي چو بي قراران به شوق گنجي اسير رنجي
جمال راحت نبيند آن كس كه سر به كوي رضا ندارد
اگر دلي را به ناله آري ز برق آهش امان نداري
بلا در افتد به هر چه داري كه چوب يردان صدا ندارد
چو آه مظلوم كند كمانه سراي ظالم شود نشانه
چو برق بگريز از اين ميانه كه تير آهش خطا ندارد
چو مرغ جانت ز تن رها شد هميشه زنده ست مگو كجا شد
كسي چو ميرد مگو فنا شد كه نقش هستي فنا ندارد
مهدی سهیلی
دوبیتی های پینه بسته 
اي واي مادرم... 
اگر مرگ نبود 
روزی خواهم آمد 
بهار زندانی 
توهين به رسول مهرباني 
شعر زندگی 
شما که سواد داری 
لولاک چشمانت 
چشم كلنگي! 
شروع به کار مجدد
شعروگرافي گیسوی پریشان تو ...
شعروگرافي پاييز
زندگی نامه سهراب سپهری
شعر محبت آمیز از وحشی بافقی
پيكوشعر مريم دلدار بهاري
یک هایکو
باز این چه شورست که در اربعین توست…
گهواره ات بر خاک می افتد