"چهارپاره" مجموعه ای از دو بیتی هایی است که در کل یک شعر را می سازند.
دو بیتی های تشکیل دهنده چهارپاره از لحاظ قافیه با هم تفاوت دارند.
نمونه ای از چهارپاره:
شما دوست عزیز می توانید اشعار ،داستان و یا ضرب المثل های خود را ارسال کنید تا با نام خودتان در سایت درج شود.
با تشکر
همچنین برای ثبت لینک وبسایت شما در لینکدونی خوان هشتم ، با ما در تماس باشید.
عنوان | پاسخ | بازدید | توسط |
مى سزد گر ساقى امشب باده در ساغر بريزد(ولادت امام موسي كاظم(ع) ) | 0 | 588 | admin |
شهادت حضرت امام سجاد علیه السلام | 0 | 278 | admin |
دست از سرم بردار من بابا ندارم(حضرت رقيه(س)) | 0 | 297 | admin |
بوي پيراهن خونين كسي مي آيد... | 0 | 293 | admin |
بسمه تعالی، مال من بود یادته ( سعید حدادیان ) | 0 | 351 | admin |
آش نذري | 1 | 344 | saki336 |
رباعی و دویتی عاشورایی | 0 | 271 | admin |
لیلی نوین! (بوستان طنز) | 0 | 372 | admin |
شعر داغ | 0 | 276 | admin |
بی تفاوت(فروغ فرخزاد) | 0 | 348 | admin |
بهتنهایی گرفتارند مشتی بیپناه اینجا
مسافرخانه رنج است یا تبعیدگاه اینجا
غرض رنجیدن ما بود - از دنیا - که حاصل شد
مکن ای زندگی عمر مرا دیگر تباه اینجا
برای چرخش این آسیاب کهنه دل سنگ
به خون خویش میغلتند خلقی بیگناه اینجا
نشان خانه خود را در این صحرای سردرگم
بپرس از کاروان هایی که گم کردند راه اینجا
اگر شادی سراغ از من بگیرد جای حیرت نیست
نشان میجوید از من تا نیاید اشتباه اینجا
تو زیبایی و زیبایی در اینجا کم گناهی نیست
هزاران سنگ خواهد خورد در مرداب ماه اینجا
فاضل نظری
تا بپیوندد به دریا کوه را تنها گذاشت
رود رفت اما مسیر رفتنش را جا گذاشت
هیچ وصلی بی جدایی نیست این را گفت و رود
دیده گلگون کرد و سر بر دامن صحرا گذاشت
هرکه ویران کرد ویران شد در این آتشسرا
هیزم اول پایهی سوزاندن خود را گذاشت
اعتبار سربلندی در فروتن بودن است
چشمه شد فواره وقتی بر سر خود پا گذاشت
موج راز سر به مهری را به دنیا گفت و رفت
با صدفهایی که بین ساحل و دریا گذاشت
فاضل نظری
تو “سوفیا”ی منی، همسر روانی من
تو مظهر “آنیما”، عشق آسمانیِ من
تو دلبخواه ترین حسّ ِ ناخودآگاهی
ضمیر نیمه ی پنهان و آرمانی من
تو در “فرامن”ِ من نقش عاطفی داری
که وحی می شوی از صورتِ زبانی من
دلیل شاعری ام چیست؟ مشتی از کلمات؛
که پروریده ی ذهن است و بایگانی من؟
و یا تصوّری از خاطراتِ خاکی ِمان
چمیده توی غزل های ناگهانی من؟
دلیل شاعری ام غیر از این الفبا هاست
نگفتنی تری از آن من ِ نهانی من!
…
دمیده معجزه را نور ماوَرائی ِ تو
به جان چوبه ی بی ارزش ِ شبانی من
امید ِ “می رسی از راه” بوده، خواهد بود
دلیل “بی برو برگرد” زندگانی من
ضمیر نیمه ی پنهان من درین شعری
تو مظهر “آنیما” عشق آسمانی من
حامد آذری پور..
91/3/5
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سوفیا: عذرای آسمانی که در روح نخستین مرد جا داشت،این زن مرد را رها کرد و تا وقتی که مرد او را نیابد خوشبخت نخواهد شد
(برگفته از فرهنگهای اروپایی و نظریات عارفان سده هفدهم)
آنیما: نماد اصل تأنیث در روان مردان،بخشی از شخصیت پنهان مرد که زنانه ست.در اینجا به معنی ِ “بزرگ بانوی روح مرد” است.
( برگرفته از کهن الگوی کارل گوستاو یونگ)
لازم به توضیح است که آنیما را گروهی به نام سوفیا، یهودیت به نام شکینه یا همان سکینه و در اسلام با نام حوا شناخته شده است.
برای لینک به صفحه ای که مشاهده می کنید،کد زیر را کپی کرده و در وبلاگ خود قرار دهید.
تعداد صفحات : 70
اشعار محمدعلی ساکی:
و...
----------------------------------------------------
اشعار بانو فاطمه فراهانی: